Van Kaikoura naar Kaiteriteri (Abel Tasman gebied)

Weer een kort reisverslag voor al onze volgers, leuk dat jullie onze belevenissen blijven volgen, zo gaan de verhalen straks, weer eenmaal thuis, bij het vertellen wat meer leven en hebben we jullie toch een beetje meegenomen met onze fantastische reis. Voor alle familie in Nieuw Zeeland, we missen jullie nu al, de tijd met jullie was geweldig maar gelukkig ontmoeten we morgen Elise en hopelijk ook Abby nog in Wellington. Ondanks dat de tijd met de familie geweldig en gezellig was hebben we geen spijt dat we verder op pad zijn gegaan want dat biedt de gelegenheid om nog veel meer moois van Nieuw Zeeland te zien. Wat zullen alle Nieuw Zeelanders trots zijn om in zo'n mooi land te mogen/kunnen wonen. Zo schoon, zo rustig en zoveel prachtige natuur. Maar nu even over onze afgelopen twee dagen. Gisteren zijn we van Kaikoura naar Kaiteriteri gereden. Wat opviel was dat we veel wijngebieden passeerden. Iets waar de Nieuw Zeelanders de laatste jaren veel meer mee zijn gaan doen, wijn maken. En ze zijn heerlijk hoor die Nieuw Zeelandse wijnen, wij kunnen het beamen als verwente wijndrinkers. Je vindt hier trouwens ook met name wijn uit Nieuw Zeeland en Australië alhoewel Martin gisteren een Zuid Afrikaanse wijn uit de schappen viste. We hebben hier in Kaiteriteri weer een schitterende accomodatie met een prachtig uitzicht over zee. We zijn hier gisteren eind van de middag aangekomen en zijn direct weer op verkenning gegaan. Zo hadden we gisteren een watertaxi geboekt en ons af laten zetten in het Abel Tasman National Park voor een wandeling van zo'n 11 km. om ons vervolgens eind van de middag weer op het afgesproken strand op te laten pikken door de watertaxi. 

Hieronder een stukje van internet of het Abel Tasman Nationaal Park. 

De kusttrails van het Abel Tasman Nationaal Park zijn overweldigend mooi. De baaien zijn diepblauw, de stranden hagelwit, de rotsen steil en kustvegetatie is jungleachtig exotisch. De paden zijn uitstekend aangelegd. Het hele park is gereserveerd voor de natuur en haar liefhebbers en is in principe (met uitzondering van enkele baaihuisjes) niet bewoond. De Nieuw-Zeelanders zelf onderschrijven de aantrekkingskracht van dit gebied volledig en komen in het zomerseizoen in grote getale om te wandelen en te kanoën. De grootste hoeveelheid mensen komt niet veel verder dan Anchorage baai. Om toch het unieke Nieuw-Zeeland gevoel te houden laat je je door een watertaxi voorbij Anchorage afzetten: zie onze bouwsteen Van palmenbos naar zeehondenbaai. Wat natuurlijk ook kan is de hele Coastal Track lopen en slapen in kleinschalige hutten op prachtige plekken in de natuur. Omdat de accommodatie een beperkte capaciteit heeft, moet deze tijdig gereserveerd worden.

Het was een heerlijke dag met mooi weer (26 graden) maar ook even tijd om te relaxen na de wandeling op het strand, en na aankomst na onze watertaxirit, op een terras met een biertje. Morgen rijden we naar Picton waar we de auto in leveren en de overtocht van 3 uur gaan maken naar het Noordereiland (waar we weer een andere auto krijgen). 

Het volgende blogverhaal komt dus van onze avonturen vanaf het Noordereiland, tot dan, liefs Martin & Nicole