Van Rotorua naar Piahia naar Auckland

18 februari 2016 - Auckland International Airport, Nieuw-Zeeland

Lieve familie en vrienden, 

Hier ons laatste bericht vanuit New Zealand. Het is hier nu donderdagavond 18 februari en morgen vliegen we terug naar Nederland. Maar niet zonder dat ik jullie vertel over onze laatste dagen hier. We zijn dinsdag vanuit Rotorua vertrokken naar Piahia. We zijn nog meer Noordelijk gereden op het Noorder eiland. Piahia is een mooie kustplaats met gezellig vertier. We hadden echter de pech dat het juist nu wat minder weer was, wat buien en veel wind dus hebben we een "slecht weer" plan voor de woensdag getrokken. Temperatuur was overigens goed hoor zo'n 24 graden. Woensdag zijn we in de auto gestapt om toch wat van de omgeving te zien en de "oude" boom in het Waipoua Kauri Forest te gaan bekijken (stond op ons lijstje om te bezichtigen). 

Oudste kauri

Deze bomen zijn te herkennen aan hun massieve grijze stam en hebben een grandeur die niet op foto's te vangen zijn. Je moet ze dus echt in levende lijve bezichtigen. Door hun gigantische lengte zijn de kauri's al vanaf de weg goed te zien, maar de mooiste bomen zijn pas goed te zien wanneer je het Waipoua Kauri Forest inloopt. Er zijn verschillende wandelroutes uitgezet zodat je de meest indrukwekkende exemplaren niet kunt missen. Waaronder de Te Matua Ngahere, de oudste boom van heel Nieuw-Zeeland. Ze denken dat deze kauri maar liefst 1500>2000 jaar oud is! De boom heeft een omtrek van 14 meter. 

Onderweg ook nog even gestopt bij Martin's bay. Een van de vele prachtige baaien op het Noorder eiland.  We hebben woensdag een groot gedeelte van de dag in de auto doorgebracht maar daardoor weer een hoop gezien van de kop van het Noordereiland. We zijn met de auto met de veerboot overgestoken om zo niet dezelfde weg weer terug te rijden maar een rondje te rijden. We waren 's avonds om 19.00 uur pas weer terug bij onze accomodatie maar hadden die dag weer veel gezien.

Donderdag zijn we van Piahia naar Auckland gereden. Hiervandaan moeten we morgen zo'n twintig minuten rijden naar het vliegveld.

Helaas zit onze fantastische Nieuw Zeeland reis er dan op maar kunnen we terugkijken op een geweldige vakantie. We kijken er naar uit iedereen in Nederland weet te zien maar nemen toch wel met pijn in ons hart afscheid van dit prachtige land. Lieve familie in Nieuw Zeeland, mede bedankt voor het onvergetelijk maken van deze vakantie. Tot ziens in Holland en we komen graag een keer terug.

En voor alle familie en vrienden in Nederland, mocht Nieuw Zeeland niet op jullie vakantielijstje (wishlist) staan dan zou ik deze mooie bestemming er maar snel op gaan zetten. Tot gauw, liefs Martin & Nicole. 

Foto’s

5 Reacties

  1. Ellen:
    18 februari 2016
    Jeetje wat gaat de tijd snel, alweer ruim 4 wk voorbij, maar inderdaad een hele mooie ervaring/vakantie rijker! Tot gauwx
  2. Cor en Ellen Idzerda:
    18 februari 2016
    HOI Niek en Martin
    Wat een mooie en soms spectaculaire foto ,s ,waar jullie steeds weer heel erg blij en gelukkig tonen.
    veel mooie uitzichten natuur met historische trekjes.
    fijn dat jullie zonder schade en in gezonde conditie gebleven zijn.
    Ik kan mij in denken,dat dit voor herhaling vatbaar is,

    sparen en geduld zullen de oplossing zijn ,om er weer te komen.
    Wellicht in een ander seizoen,vanwege de andere natuur.

    Heel voorspoedige terugreis zonder te veel oponthoud en dan even acclamatiseren in ons natte winderige koude Nederland.
    Maar dat kan ook zijn charme hebben.!
  3. Angèle:
    18 februari 2016
    Bedankt voor jullie mooie verhalen en foto's. Ik heb ervan genoten. Een hele goede terugvlucht en tot snel! X
  4. Riet:
    18 februari 2016
    Go wat is dat vlug voorbij gegaan hè , nou een goede terug reis en tot ziens .
  5. Wendy:
    19 februari 2016
    Lieve Nicole en Martin,

    We hebben genoten van jullie prachtige foto's en verhalen!
    Dit is ook wel wat voor ons. Haha wie weet.....
    Heel fijn dat alles goed gegaan is.
    Een hele goeie veilige thuis reis gewenst.
    Tot gauw. Dikke kus, Wendy